JAK WALCZYĆ Z MRÓWKAMI?
Spis treści
- Jak wygląda mrówka?
- Organizacja społeczna mrówek
- Jak porozumiewają się mrówki?
- Domowe sposoby na zwalczenie mrówek
- Profesjonalne sposoby walki z mrówkami
Maja smukłe ciało, dużą głowę, tułów, odwłok i odnóża. Mrówki posiadają silnie rozwiniętą głowę, narząd gębowy gryzący z silnie rozwiniętymi żuwaczkami, a szczęki dolne przystosowane do zlizywania pokarmu. Czułki są kolankowato załamane, złożone z trzonka i biczyka. Samice niektórych gatunków mają dobrze wykształcone żądło, które służy do wstrzykiwania drażniącej cieczy. Jad zawiera różne wartości kwasu mrówkowego w zależności od gatunku. Mrówki są ubarwienia przeważnie ciemnego, czarnego, brązowego lub żółtego, czasami pstrego.
Mrówki żyją w zorganizowanej społeczności o ścisłej hierarchii. Każda mrówka ma ściśle przypisane obowiązki, a jej życie podporządkowane jest interesom całej kolonii. Kolonie złożone z licznej populacji mrówek dzielą się na kasty.
Założycielką gniazda jest zapłodniona samica – królowa, która w okresie rui posiada skrzydła. Po locie godowym jej zadaniem jest wybranie miejsca na gniazdo osadzenie się i złożenie jaj. Liczba królowych w gnieździe jest różna w zależności od gatunku. W kolonii może być tylko jedna królowa, która po pewnym czasie jest zastępowana przez przygotowaną do tego zadania robotnicę. U niektórych gatunków w gnieździe jest nawet tysiąc królowych, ale średnio jest ich 10 - 30. W zależności od gatunku królowa może żyć rok czasu, albo nawet 15 lat. Królowe są karmione i czyszczone przez robotnice.
Liczba samców przewyższa znacznie liczbę samic, a ich zadaniem jest wyłącznie zapłodnienie samic, po którym umierają. Również posiadają skrzydła.
Robotnice to najliczniejsza grupa w populacji mrówek. Nie posiadają narządów płciowych ani skrzydeł. Pełnią wyłącznie funkcje usługowe. Budują i bronią gniazda przed zagrożeniem, dostarczają pożywienie, opiekują się potomstwem. Robotnice żyją zwykle 4 – 7 lat. Ich obowiązki zmieniają się wraz z wiekiem. Zadaniem młodych robotnic jest pozostanie w gnieździe i karmienie larw oraz królowej. Starsze wyruszają poza gniazdo w poszukiwaniu jedzenia.
Większość gatunków mrówek zamieszkuje zbudowane przez siebie gniazda, nazywane popularnie mrowiskami. Zwykle sposób budowania gniazda jest charakterystyczny dla danego gatunku, choć ten sam gatunek w zależności od warunków środowiska, może budować różne typy mrowisk. Częstym typem mrowiska są gniazda podziemne złożone z licznych korytarzy i komór, nad którym utworzony jest ochronny kopiec z igliwia, patyczków i piasku. Taki typ gniazda buduje popularna w Polsce mrówka rudnica. Niektóre gatunki mrówek tworzą gniazda w drewnie drzew żywych. Pospolita w naszym kraju mrówka hurtnica zakłada gniazda w starych pniach drzew. Indyjskie i afrykańskie mrówki – tkacze zakładają gniazda w koronach drzew z liści połączonych przędzą tworzoną przez larwy. Ciekawostką jest, że niektóre gatunki mrówek nie budują własnych gniazd tylko zamieszkują mrowiska innych gatunków jako pasożyty.
Zadaniem królowych jest zapewnienie odpowiednich warunków do wydania potomstwa. U mrówek zakładanie nowego społeczeństwa odbywa się na dwa sposoby. Mrówki mogą tworzyć gniazda samodzielnie. Kopią w ziemi jamki i opiekują się swoim potomstwem dopóki nie wylęgną się pierwsze robotnice. Drugim sposobem tworzenia gniazda jest przywłaszczenie gniazda już istniejącego. Zaplemiona samica wnika do gniazda obcego gatunku (nie jest atakowana przez inne mrówki, gdyż potrafi tłumić agresję innych osobników), zabija jego królową. Od tej pory robotnice służą jej, a ona składa jaja. Z czasem populacja starego gatunku wymiera i jest zastępowana przez osobniki pasożytującego gatunku, a gniazdo zostaje całkowite przejęte.
Większość mieszkańców mrowiska to robotnice, których liczba może dochodzić nawet do setek tysięcy. Samica jest jedna, ale zwykle jest ich kilka. Po przeobrażeniu młode samce i samice wylatują z gniazda i odbywają lot godowy, podczas którego dochodzi do zapłodnienia. Po kopulacji samce giną, a samice tracą skrzydła i składają jaja. Larwy mają postać beznogich czerwi pokrytych włoskami. Posiadają gruczoły przędne i otaczają się kokonem.
Mrówki żywią się zarówno pokarmem roślinnym jak i zwierzęcym. Niektóre gatunki są drapieżne i nawet 30 % ich diety stanowią stawonogi. Żywią się larwami wielu szkodników występujących w lesie, dlatego z punktu widzenia człowieka to pożyteczne owady. Rozdrabniają pokarm stały za pomocą żuwaczek, przerabiają ze śliną i częściowo nadtrawiają. Pobrany i przygotowany w ten sposób pokarm przenoszą do gniazda i karmią larwy oraz królową. Dzielenie się pokarmem przez robotnice jest kluczowe dla właściwego funkcjonowania kolonii i ten rytuał mrówek jest wykorzystywany do ich zwalczania metodą zatrutej przynęty.
Mrówki żyją w symbiozie z mszycami. Obie strony odnoszą obopólne korzyści. Mrówki zlizują rosę miodową wydalaną przez mszyce. Jest to dla nich bardzo dobry pokarm, zawiera dużo cukru i 2 % związków azotowych, wśród których 70 – 90% stanowią aminokwasy roślinne. W zamian za jedzenie, mrówki opiekują się mszycami – oczyszczają kolonie mszyc z martwych osobników oraz bronią przed innymi drapieżnymi i pasożytniczymi owadami.
Mrówki porozumiewają się między sobą za pomocą dotyku, dźwięku oraz wydzielania substancji zapachowych (feromonów). Gdy mrówka znajdzie nowy pokarm w drodze powrotnej oznacza ścieżkę feromonami. Inne robotnice wyczuwają świeżo oznaczoną substancję zapachową i podążają jej śladem. Natomiast, gdy pokarm w danym miejscu już się skończy, wracająca robotnica nie odkłada na powrotnej ścieżce feromonów i inne robotnice więcej nie wchodzą na starą ścieżkę.
Mrówki w domu to często nieproszeni goście z początkiem wiosny i lata. Nie są niebezpieczne dla człowieka, ale potrafią być uciążliwe i polować na smakołyki znajdujące się w naszej kuchni. Jak pozbyć się w łatwy i bezpieczny sposób tych owadów z naszych domów? Oto kilka domowych metod, które mogą być skuteczne w walce z tymi owadami.
Sok z cytryny
Sok z cytryny, który często mamy w naszych domach to dobry sposób na pozbycie się mrówek. Kwaśny smak i zapach odstraszają owady. Wadą tego rozwiązania jest krótki czas działania, dlatego aby metoda była skuteczna należy codzienne smarować sokiem z cytryny newralgiczne miejsca, w których spotykamy mrówki. Jak przygotować taką miksturę? Wyciskamy sok z jednej cytryny i następnie dolewamy szklankę wody. Całość przelewamy do spryskiwacza i spryskujemy miejsca, które są odwiedzane przez mrówki.
Woda z czosnkiem
To dobra alternatywa dla soku z cytryny. Czosnek ma mocny zapach, który jest również odczuwany przez mrówki. Tym razem obieramy czosnek (nie musi być świeży), zalewamy wodą i odstawiamy na 24 godziny.
Skórka od pomarańczy
Tak jak i sok z cytryny, skórka pomarańczy zawiera związki toksyczne dla mrówek. Metoda jest prosta. Pocinamy skórkę od pomarańczy na małe kawałeczki lub ścieramy na tarce i rozsypujemy w miejscach bytowania mrówek. Owady najpierw zaniosą skórkę do gniazda, przez co możemy skutecznie pozbyć się całego mrowiska.
Ziarna ryżu
Sprawdzonym domowym sposobem zwalczania mrówek są ziarna ryżu. W miejscach zadomowienia owadów należy rozsypać surowe ziarna białego ryżu. Robotnice zaniosą ryż do gniazda, a on po jakimś czasie zacznie fermentować i pokryje się pleśnią, która jest toksyczna dla mrówek.
Drożdże
Drożdże to istny wróg mrówek. Według wielu osób to najskuteczniejszy domowy sposób na mrówki. Mrówki chętnie łaszą się na drożdże, a my możemy to wykorzystać. Należy zmieszać 100 g suchych drożdży i 100 g cukru. Całość zalewamy litrem wody i odstawiamy na godzinę. Następnie powstałą miksturę przelewamy do mniejszych pojemniczków i rozstawiamy w miejscach bytowania mrówek.
Więcej informacji na temat domowych sposobów walki z mrówkami znajdą Państwo w naszym innym artykule https://dobrzesprzatamy.pl/baza-wiedzy/12 !
Czasami domowe metody walki z tymi owadami okazują się nieskuteczne. Jeśli mamy do czynienia z poważną inwazją mrówek w naszym domu czy ogrodzie, może być konieczne użycie bardziej profesjonalnych metod. Na rynku istnieje mnóstwo przystępnych cenowo i skutecznych środków.
Najbardziej istotną rzeczą jest znalezienie centrum problemu, czyli gniazda mrówek a nie zwalczanie pojedynczych osobników. Gdy już odkryjemy mrowisko można je zalać wrzątkiem lub posypać proszkiem na mrówki. Możemy zastosować bardziej nowoczesny produkt. Proszek w formie granulatu ma kolor niebieski, który pozwala odróżnić trutkę od np. soli kuchennej czy cukru. Dodatkowo do środka owadobójczego dodawana jest bardzo gorzka substancja, co sprawia, że jest bardziej bezpieczny jeśli mamy w domu małe dzieci lub zwierzęta.
Inną metodą stosowaną w celu wytępienia mrówek jest oprysk. Środek w koncentracie rozpuszczamy w wodzie i opryskujemy gniazdo, okolicę wokół niego oraz ścieżki, po których poruszają się mrówki oraz miejsca bytowania mrówek w domu. Dobrze sprawdzają się preparaty mikrokapsułkowane, które wolniej się rozkładają i dłużej utrzymują na powierzchni.
Uznawaną przez profesjonalistów za najbardziej skuteczną metodę walki z mrówkami jest trutka w żelu. Jej zaletą jest to, że nie wymaga wielu przygotowań ze strony użytkownika. Nie brudzi, nie wymaga rozpuszczenia czy specjalnego odmierzania. Wystarczy, że kilka kropel żelu umieszczamy w miejscach występowania mrówek. Mrówki zanoszą żel do gniazda, aby inne osobniki się najadły i tym sposobem możemy wytruć całe mrowisko.
{{ 'Comments (%count%)' | trans {count:count} }}
{{ 'Comments are closed.' | trans }}